Wat is discriminatie?
Als iemand zonder rijbewijs wordt afgewezen voor een baan als taxichauffeur is dit volkomen terecht. Er is pas sprake van discriminatie als degene niet wordt aangenomen omdat deze persoon bijvoorbeeld vrouw is, een donkere huidskleur heeft, moslim of homo is. Toch is niet alles discriminatie. In sommige situaties is het normaal om onderscheid te maken. Iemand weigeren voor de functie van receptionist, omdat hij of zij de taal niet beheerst is geen discriminatie. Iemand weigeren voor diezelfde functie vanwege de leeftijd van de sollicitant is dat wel. Zie ook “Op welke terreinen van discriminatie word ik beschermd door de wet?” Lees de definitie van discriminatie in het Wetboek van Strafrecht.

Op welke gronden van discriminatie word ik beschermd door de wet?
De wet beschermt de volgende gronden: ras, afkomst, huidskleur, geloof, levensovertuiging, leeftijd, politieke overtuiging, geslacht, nationaliteit, seksuele voorkeur, burgerlijke staat, handicap, chronische ziekte, arbeidsduur (fulltime of parttime werk) en soort contract (vast of tijdelijk).

Op welke terreinen van discriminatie word ik beschermd door de wet?
Gediscrimineerd worden op een bepaald terrein, betekent de situatie, de ‘plek’ waar je gediscrimineerd bent.

Is het maken van onderscheid altijd discriminatie?
Nee. Het maken van onderscheid is heel normaal: we zijn allemaal verschillend, maar wel gelijkwaardig. Bij discriminatie gaat het erom dat je in gelijke gevallen gelijk wordt behandeld.
Voorbeeld: “Ik zit elke dag netjes om 08:30 uur achter mijn bureau om de dag te starten en eindig, zoals het hoort, om 17:00 uur. Mijn directeur komt elke dag pas rond 09:30 uur binnen en gaat vaak eerder weg. Toch krijgt hij meer salaris. Dit voelt oneerlijk en als ongelijke behandeling”. Hoewel u zich kunt afvragen of uw directeur het goede voorbeeld geeft, is het geen discriminatie. Het zijn namelijk geen gelijke gevallen. Uw directeur heeft allereerst een andere functie en andere –zwaardere- verantwoordelijkheden. Daarnaast tellen ook opleiding en (aantal jaren) ervaring mee in salariëring. Dus hoe oneerlijk het ook voelt, het is geen discriminatie.

Wanneer moet ik melden?
Dat is geheel aan u. Als u vindt dat iets of iemand te ver is gegaan, kunt u bij ons terecht. Of het dan juridisch discriminatie is, en of we stappen kunnen ondernemen, zal na onderzoek van de klachtenconsulent blijken. Bijvoorbeeld: een paar klierige jongeren hebben u uitgescholden uit straat, maar u weet niet wie het zijn. U kunt het dan zeker komen melden. We gaan dan samen met u kijken naar de mogelijkheden om deze jongeren hierop aan te spreken. Wellicht in samenwerking met een wijkagent of buurtbemiddeling.

Waarom zou ik melden?
Het melden van discriminatie is nuttig om meerdere redenen. Ten eerste geldt: ‘niet gemeld is niet gebeurd’. Als niemand voorvallen van discriminatie meldt weet de gemeente niet wat er in een (uw!) omgeving speelt. Bovendien kan er iets aan de ongewenste situatie worden gedaan. Kijk bij de werkwijze wat wij in uw situatie kunnen doen. Daarnaast speelt rechtvaardigheidsgevoel bij veel mensen een rol. Vaak willen mensen het er niet zomaar bij laten zitten omdat ze niet in een samenleving willen participeren waarin mensen op zo’n manier met elkaar omgaan.

Wat gebeurt er als ik discriminatie meld?
Er zijn twee opties:

1. U meldt uw ervaring, maar u wilt verder geen stappen ondernemen. Wij registreren dan uw melding voor de ‘cijfers’. Dit helpt om een compleet beeld te krijgen van wat er speelt in de gemeenten (zie vraag “Wanneer moet ik melden?”) Wij noemen dit een melding. Een melding kan je ook anoniem doen.
   
   
2. U meldt uw ervaring en wilt eventueel wel stappen ondernemen (U hoeft dit niet van tevoren te bepalen). U wordt dan uitgenodigd voor een gesprek. U kunt dan vertellen wat er is voorgevallen. U kunt het bij dat gesprek laten. Wij adviseren u dan hoe u met de situatie om kunt gaan of verwijzen u door naar een organisatie die u verder kan helpen.
   Wilt u wel vervolgstappen ondernemen? Dan adviseert en begeleidt de klachtenconsulent u daarbij. Bij vervolgstappen kunt u denken aan het opstellen van brieven naar de partij die u gediscrimineerd heeft (de zogenaamde hoor en wederhoorprocedure), bemiddeling, een procedure bij het College voor de Rechten van de Mens of aangifte bij de politie. Wij ondernemen nooit stappen zonder uw toestemming.

Hoeveel tijd ben ik er mee kwijt?
Dat ligt aan de discriminatie die u heeft ervaren en welke procedure op uw situatie van toepassing is (zie Werkwijze). Factoren die de duur van het proces beïnvloeden zijn bijvoorbeeld: hoe veel personen zijn er bij betrokken, speelt het probleem al een lange tijd, werken de betrokken in het proces mee met het onderzoek, etc.

Wat kost het?
Niets, onze dienstverlening is gratis. U kunt bij ons terecht als u woont of werkt in de provincie Utrecht. Is dit niet het geval, kijk dan op www.discriminatie.nl waar u dan terecht kunt met uw melding.