Werkconferentie De Melder Centraal
15 Jaar werken aan Gelijke Behandeling
Openingswoord door Ans van Hoof,
Bestuur Art.1 Midden Nederland
Van harte welkom allemaal bij ons vijftienjarig jubileum, bedankt voor uw komst. Namens het bestuur van artikel 1 midden-Nederland, dat nu dus discriminatie.nl provincie Utrecht heet, heet ik u welkom bij onze werkconferentie. Het werd al gezegd, het is een feestje, maar het is toch een beetje wrang en een beetje ongemakkelijk om discriminatie en feestelijkheid te combineren.
Noodzaak, daadkracht en motivatie maken viering zinvol
We hadden hier natuurlijk veel liever niet gestaan om vijftien jaar werken aan gelijke behandeling te vieren, want we zouden discriminatie eigenlijk nooit ergens moeten ervaren. En het vieren van ons bestaan als een feestje lijkt dan ook niet zo gepast. Maar we zijn niet naïef. De noodzaak en de daadkracht en de motivatie van ons vijftienjarig bestaan maken een viering heel zinvol. We zetten de resultaten en de activiteiten van de organisatie vandaag even voor u in het licht en knopen er straks meteen een nuttige werkvorm aan vast, omdat we natuurlijk wel al best lang bestaan, maar nog lang niet klaar zijn. De stichting is ontstaan in 2009 als wettelijke voorziening en heeft zich heel rap ontwikkeld tot een organisatie die actief deelneemt in vele netwerken in de Utrechtse steden en dorpen.
In de loop van de jaar is door een klein, maar zeer gemotiveerd team van de directeur, van de klachtbehandelaars, trainers, ondersteuners, het zijn samen maar dertien mensen, heel hard gewerkt aan professionalisering, aan een solide interne bedrijfsvoering, aan doorlopende samenwerking met ketenpartners en sleutelpersonen in stad en dorp. En wij als bestuur, wij bestaan uit betrokken en onbezoldigde vrijwilligers, doen ons best om te helpen en om na te gaan of alles haalbaar en dienstbaar is. De belangrijkste taken van de stichting zijn natuurlijk de ondersteuning en de informatievoorziening van melders van discriminatie. En daarnaast educatie en voorlichting over gelijke behandeling.
Het team van medewerkers werkt samen met een heel actieve kring van betrokken partners. En natuurlijk zijn dat er teveel om op te noemen, maar ik noem er toch een paar. De 26 gemeenten in de hele provincie, het onderwijs in de volle breedte, de organisaties in het sociaal domein, de politie, de zelforganisaties van migranten en van andere groepen, de LHBTIQ plus gemeenschap en zo nog velen.
Thema’s en projecten rondom discriminatie, gelijke behandeling en inclusie nog immer actueel
De thema’s en de projecten en de campagnes die in de loop van de jaren manifest waren en vaak nu nog zijn, zijn ook al te veel om op te noemen, maar we geven toch een overzicht om de diversiteit van uitdagingen de revue te laten passeren. Denk aan het meldplatform We Blijven Ons Zelf, aan Vertel Je Verhaal, aan de viering van de grondwet, aan het Utrechtse Pieterpact en overal factsheets over, aan Black Lives Matter, aan de Bitterzoet route, aan het Pink Panel en aan surveys op het gebied van antisemitisme en islamofobie. En ook aan het actieplan Utrecht Zijn We Samen, aan de route van verzoening in Amersfoort, aan het horeca Deurbeleid, aan groepsgesprekken over doorwerking van het slavernijverleden, aan het Sportakkoord, aan de oprichting van Prisma voor biculturele LHBTIQ plus jongeren.
Er is een onvermoeibare aandacht aan besteed en energie, en dat alles nog naast de gewone basisdienstverlening van het ondersteunen van de melders en de informatievoorziening. Denk aan On The Road, op de markten in heel veel gemeenten, de inclusiecoachings, de registraties, de rapportages en de analyses.
Altijd ondersteunend, onafhankelijk, informatief, gericht op dialoog en herstel
De projecten en de campagnes van artikel 1 adresseren die thema’s steeds op een positieve manier, zijn altijd ondersteunend, onafhankelijk, informatief, gericht op dialoog en herstel, aandachtig en betrokken en nooit afbrekend of polariserend. Wij denken vandaag ook aan Mieke Jansen, we gedenken haar, de bevlogen directeur die vijf jaar geleden plotseling overleed en die de organisatie in haar jaren stevig op de kaart heeft gezet. Een basis waarop ons al even bevlogen huidige directeur Bernice en haar hele team verder kunnen bouwen.
Uitdagingen divers
De ontwikkelingen rondom van de antidiscriminatievoorzieningen in het hele land gelden natuurlijk ook in onze provincie. De uitdagingen van deze tijd zijn divers, op het gebied van de continuïteit in de bedrijfsvoering, intern, de financiering en zo ook op het gebied van de werkinhoud in de maatschappelijke context. Onze directeur heeft veel energie gestoken samen met onze voorzitter in de landelijke organisatie en daar meegewerkt aan onderzoeken en analyses en toekomstplannen.
We zijn blij dat er nu gewerkt wordt aan een bredere samenwerking, aan een landelijke ADV-academie en aan algemene verbetering van de monitoring, de analyses en de rapportages. Discriminatie.nl komt vast en zeker ook stevig op de kaart te staan. Een enorme en weerkerende opgave blijft de financiële continuïteit.
Even een illustratie. In 2009, in den beginnen dus, was 37 cent per inwoner het richtbedrag voor de financiering van de antidiscriminatievoorziening. En ondanks kostenstijgingen en inflatie is in flink wat gemeenten na die 15 jaar nog steeds datzelfde bedrag geldig. En toch wordt daar verwacht dat het team minstens dezelfde taken op minstens hetzelfde kwaliteitsniveau blijft uitvoeren. De rekensommen die daar gemaakt worden, die kloppen niet. Zeker niet als er ook nog meer preventietaken bij gaan komen. Het is een heel heikel punt, die financiering en de energie die aan die zorg besteed moet worden, zouden we beter in alle andere taken kunnen steken.
Wat zijn nu de maatschappelijke opgaven?
De oorlogen die nu heersen, brengen in ons land ook nieuwe golven van islamofobie en antisemitisme. En de verkiezingsuitslag bracht bij groepen Nederlanders onrust en gevoelens van onveiligheid. Er is sprake van maatschappelijke en digitale verharding en verruwing. Zeker ook na corona. De sociale structuren zijn niet goed hersteld. Vangnetten vertonen gaten. Iedereen kan achterstelling en onveiligheid, discriminatie en ongelijke behandeling tegenkomen. Gisteren stond in de krant een uitspraak van de minister van sociale zaken. Naar aanleiding van een rapport over ervaren discriminatie bij minstens de helft van de mensen van Asiatische afkomst.
Nu is zichtbaar, zegt de Minister, op welke schaal discriminatie voorkomt. En ze constateert dat er een opdracht ligt bij ons als samenleving. En dat brengt ons weer bij de melder van nu. Die staat centraal. Niet alleen vandaag. En die mag ondersteuning verwachten. Een professionele en betrokken aandacht. Een goed luisterend oor. En een veilige haven. En ons team van klachtbehandelaars werkt daar heel hard aan. De medewerkers aan de balie en de telefoon zijn competent, empathisch en daadkrachtig. Eigenlijk zijn het vaak slecht nieuwsgesprekken die ze moeten voeren. Dat gaat niet in je kouwe kleren zitten. Maar ze zijn professionals en ze vormen een hecht team dat tegen een stootje kan. En samen met ketenpartners gaat dat nog beter.
We hebben in de maatschappij elkaar nodig
We kunnen het, ook al vanwege financiële en daarmee samenhangende capaciteitsproblemen, niet alleen aan. We hebben in de maatschappij elkaar nodig. Om veerkracht te kunnen genereren en aan preventie te werken. En vandaag gaan we daar meer over horen en leren. Ik wens u een heel opwekkende carousel. Van volle inspiratie.
