Recent onderzoek door Risbo, een instituut gelieerd aan de Erasmus Universiteit Rotterdam, en uitgevoerd in opdracht van het Wetenschappelijk Onderzoek- en Documentatiecentrum (WODC), biedt nieuwe inzichten in de achtergronden van daders van LHBTQ-gerelateerd geweld. Het onderzoek ‘Richten op de Regenboog’ benadrukt de noodzaak voor een dieper begrip van deze dadergroep om gerichte preventieve maatregelen te kunnen nemen.
Volgens het onderzoek zijn de meeste daders van LHBTQ-gerelateerd geweld man en hebben zij vaker dan gemiddeld eerdere strafbare feiten gepleegd. De studie toont aan dat deze daders vaak geweld plegen vanwege een afkeer van LHBTQ-uitingen, maar ook worden reflexmatige scheldpartijen en grappen ten koste van LHBTQ-personen als motieven geïdentificeerd.
Meld LHBTQ gerelateerd geweld via:
De analyse van strafdossiers van 88 daders laat zien dat bijna allemaal (95%) man zijn, wat hoger is dan het percentage mannelijke daders binnen de algemene criminaliteit (83%). Verder blijkt dat een aanzienlijk deel van deze daders al eerder in aanraking is gekomen met justitie. Dit in tegenstelling tot de algemene daderpopulatie, waarbij dit percentage lager ligt. De daders van LHBTQ-gerelateerd geweld delen overeenkomsten met algemene geweldplegers wat betreft nationaliteit, leeftijd en sociaaleconomische positie, waarbij jongeren onder de 25 jaar en individuen uit kwetsbare sociaaleconomische groepen oververtegenwoordigd zijn.
Op basis van de onderzoeksresultaten zijn vier daderprofielen opgesteld, variërend van individuen die denken een ‘grap’ te maken tot diegenen die geweld plegen vanuit een expliciete afkeer tegen LHBTQ-personen of als onderdeel van een groep.
De bevindingen onderstrepen het belang van maatschappelijke voorlichting over diversiteit en inclusie, vooral wat betreft het afwijken van hetero- en gendernormen. Het onderzoek suggereert dat een deel van het geweld voortkomt uit onbegrip en een gebrek aan respect voor mensen die deze normen niet volgen.
Om de drempel voor LHBTQ-personen om aangifte te doen van geweld te verlagen, beveelt het onderzoek aan het aangifteproces toegankelijker te maken. Dit kan onder meer door politieagenten te voorzien van voorlichting en sensitiviteitstrainingen, alsook door LHBTQ-gemeenschappen te informeren over hun rechten en het aangifteproces. Bovendien is er behoefte aan een betere registratie van anti-LHBTQ geweld binnen het aangifteproces, om de motieven achter geweldsincidenten duidelijker in kaart te brengen. Dit vraagt ook om een inclusievere benadering in wet- en regelgeving, bijvoorbeeld door genderidentiteit expliciet op te nemen in strafrechtelijke artikelen.
Dit onderzoek benadrukt de complexiteit van LHBTQ-gerelateerd geweld en de veelzijdige aanpak die nodig is om dit geweld effectief te bestrijden en te voorkomen
